تولد نوزاد انسان در کپسول های رحم مصنوعی، دروغ بزرگ یا واقعیت در آستانه وقوع؟
کونفه: دکتر علیرضا پارساپور متخصص اخلاق پزشکی می گوید اصلا بعید نیست که امکان تولد کودک در رحم مصنوعی عملیاتی شود اما چالش بزرگ این نوآوری در علم، چالش های بزرگ برای بنیان خانواده و زیر پا گذاشته شدن اخلاق پزشکی است.
از زمان طرح ایده ساخت رحم های مصنوعی و احتمال دخالت مستقیم در شیوه تولد نوزاد، جنجال بزرگی در بحث های اخلاق پزشکی اتفاق افتاده است و انتقادات بسیاری به پا شده، بطوریکه بعد از انتشار ویدیوی تبلیغاتی هم شرکت سازنده ناچار به ادای توضیحات شده است.
دکتر علیرضا پارساپور، متخصص اخلاق پزشکی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این زمینه به خبرآنلاین می گوید: «ایده ایجاد محیط شبه رحمی برای رشد جنین مشابه کارایی یک انکوباتور برای نوزارد زودرس، برای حفظ و زنده نگه داشتن نوزادان خیلی زودرس به نظر میتواند کارایی و کاربرد داشته باشد. این محیط می تواند تاثیر مثبتی در حفظ و احیای جنین سقط شده خودبخودی و یا عمدی در زمانی که ادامه خاتمه حاملگی مادر به دلایلی مقدور نیست ایفا کند. شاهد می باشیم با پیشرفت تکنولوژی های نگهداری جنین امروزه امکان نگهداری نوزادان نارس در سنین پاینتری از سن حاملگی ممکن شده است.
او همین طور می گوید: « روش هایی وجود دارد که عملیات لقاح و ایجاد جنین را در خارج از رحم تسهیل کرده و در روشهای کمک باروری از آن استفاده می شود که در راس آن آی وی اف است.» روش هایی که هرچند هم اکنون انجام می شوند اما چالش های بسیاری را هم به وجود آورده اند. با این وجود منعی برای انجام شان نیست.
بیشتر بخوانید: این روش های عجیب و غریب برای پیش بینی زلزله! رازگشایی از یک واقعیت علمی درباره ی درختان جنگل! فیلم پشت پرده ویدیوی جنجالی «مزرعه نوزاد انسان»!
ولی شیوه جدید اکتولایف، یک شیوه نوآورانه است که اساسا جنجال ساز خواهد شد. دکتر پارساپور توضیح می دهد: «اما Ectogenesis یا شکل گیری و رشد کامل جنین در محیط خارج رحم و لابراتوار به عنوان یک ایده قابل تصور است اما به لحاظ عملی چه به لحاظ تکنولوژیک و چه به لحاظ مقررات و ضوابط اخلاقی راه بلندی را در پیش دارد و به نظر در صورت جدی شدن این ایده گام اول آن مطالعات حیوانی خواهد بود که به نظر بطور محدود و در مراحل اولیه در حال انجام می باشد. انجام پروسه ایجاد و رشد و تولد جنین در خارج از بدن مادر حتی اگر بدون دستکاری های ژنتیکی صورت گیرد علاوه بر جنبه های فنی و تکنیکی با چالش ها و ابهامات گوناگون اخلاقی نیز روبروست. ابهامات موجود درباب خطراتی که به لحاظ جسمی و روانی متوجه جنین و کودک حاصل ازآن است و جنبه های اجتماعی و خصوصا تاثیراتی که باز شدن این مسیر به عنوان یکی از روش های فرزنددار شدن در جامعه خصوصا نهاد خانواده خواهد داشت همچون دغدغه های مطرح شده دراین زمینه خواهد بود.»
دکتر پارساپور در آخر می گوید: « این مشکلات زمانی جدی و پیچیده تر خواهد شد که موضوع دستکاری های ژنتیکی و به اصطلاح ایجاد کودک سفارشی مطرح می شود. گر چه با دستیابی به نقشه ژنوم انسانی و تکنیک کریسپر این نوع دستکاری ها تا حدود زیادی قابل انجام است اما جامعه علمی و اخلاقی جهان به شدت در مورد کاربرد ان در راستای به نژادی یا یوژنیسم نگران و مخالف است. بهره گیری ازدستکاری ژنتیکی مگر برای درمان بیماریهای صعب العلاج و کشنده کاملا در جامعه جهانی ممنوع می باشد. البته دستکاری های ژنتیکی الان در مورد حیوانات خصوصا در صنعت دامپزشکی وبه طور محدود در مورد بیماریهای صعب العلاج انسان در حال انجام می باشد. حواسمان باشد که قرار نیست هر توانمندی که بواسطه رشد علم و تکتولوژِی برای ما به وجود آمده و قلمرو توانستن های ما را توسعه داده الزاما امکان محقق شدن بیابد. به عبارتی اخلاق پزشکی ما را راهنمایی که کند که از میان انچه که میتوانیم کدام را باید انجام دهیم. بشر از ذوق زدگی دسترسی به مهارتهای نوین پزشکی و عملیاتی کردن آن بدون در نظر گرفتن جنبه های اخلاقی و ارزشی و اجتماعی مترتب بر آن کم لطمه ندیده است. امروزه در کشور ما عملیاتی شدن برخی روشهای کمک باروری در مواردی بواسطه کم توجهی به ابعاد اخلاقی، فقهی و حقوقی تیم درمان و خانواده ها را با چالش های جدی روبرو کرده است.»
۴۱۴۱
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب