سوگ جمعی چطور ایجاد می شود؟
کونفه: به گزارش کونفه، محیا نیوز نوشت: سوگ جمعی وقتی اتفاق می افتد که حادثه ناخوشایندی برای یکی یا گروهی از افراد در خانواده یا جامعه رخ بدهد. سوگ از دست دادن عزیزی که آنرا بیشتر از هر چیزی دوست دارید. در واقع؛ در سالهای اخیر اتفاق های ناخوشایند زیادی در دنیا افتاده که دلایل سوگواری جمعی را برای مردم در فراهم آورده است. مرگ های زیاد کرونایی، جنگ و کشته شدن انسان های بی گناه همه در دسته بی رحم سوگ جمعی قرار می گیرند و جمع زیادی از انسان ها را ناراحت می کند. در این مطلب می خواهیم از سوگ جمعی و نظر روانشناسان در جوامع مختلف و راه های آرام کردن افراد در این شرایط سخن بگوییم.
کافی است تا عزیزی را از دست داده باشید تا با تمام تار و پود بدن تان برای او سوگواری کنید. فرقی نمی کند کجای دنیا یا از چه قومیت و فرهنگی باشید. غم از دست دادن روح شما را به زنجیر می کشد و سالیان سال با کوچک ترین نشانه ای آتش زیر خاکستر وجودتان گاه و بی گاه طغیان می کند. به قول شاعر که می گوید: آتش بگیر تا که بدانی چه می کشم، احساس سوختن به تماشا نمی گردد. تا دردی را با عمق وجود حس نکرده باشید نمی توانید هم درد خوبی برای افرادی باشید در معرض غم و اندوه اصلی هستند.
نوزادی که همدردی می کند
نوزاد انسان در سالهای ابتدای تولد با شنیدن صدای گریه ی نوزادی دیگر به گریه می افتد. پژوهشگران می گویند انسان از بدو تولد آماده است به درد دیگران واکنش نشان بدهد. چیزی که ما تحت عنوان ظرفیت همدلی می شناسیم، یکی از مهم ترین ظرفیت ها به منظور زندگی اجتماعی انسان است. ظرفیتی که لازم است مدام رشد کند. ظرفیت همدلی یعنی توانایی دیدن دنیا از زاویه ی دید آدمی که متفاوت و متمایز از ماست و لزوما شبیه ما فکر یا رفتار نمی نماید.
جریان سوگ تعدادی از دیدگاه روانشناسان
نیکولا رونی، که جریان سوگ جمعی را در طول همه گیری کووید ۱۹ رهبری کرد، مفهوم سوگ جمعی و سوگواری را در سالهای اخیر بررسی می کند. وقتی اتفاقی رخ می دهد که ابعاد اجتماعی وسیعی دارد، نظر دادن در رابطه با ی آن برای روان شناسان کار دشواری است. باآنکه شاخه هایی از روان شناسی روی اجتماع و گروه متمرکز می شود اما در بعد سلامت روان، گاهی ما تمرکز عمده مان را به دنیای درونی آدم ها و ابعاد فردی محدود می نماییم.
غم و اندوه واکنش طبیعی انسان
روانشناسان بر این عقیده هستند که غم و اندوه جهانی است، این یک واکنش طبیعی به از دست دادن است و چیزی است که همه ما در طول زندگی خود تجربه خواهیم کرد. با این وجود، در حالیکه برخی تجربیات و واکنش های مشابه به از دست دادن وجود دارد، غم و اندوه مختص همه ماست. رابطه ما با متوفی، معنای از دست دادن آنها و تاثیر آن بر زندگی میزان غم و سوگواری ما را تعیین می کند.
تجربه احساسات مختلف
طبق نظر محققین؛ در موقعیت سوگواری امکان دارد احساسات مختلفی را تجربه نماییم. شاید نخستین حسی که سراغ مان می آید خشم است. چرا این اتفاق افتاد؟ امکان دارد حتی احساس نفرت پیدا نماییم و این حس، روی رفتار ما تأثیر بگذارد. امکان دارد غمگین یا بی انگیزه شویم، در چنین موقعیت هایی امکان دارد خیلی همدلی کنیم؛ مثلاً خودمان را جای فرد از دست رفته یا خانواده اش بگذاریم و دلمان به درد بیاید. اما باید بر احساسات خود غلبه کرده تا بتوانیم از مرحله داغ سوگواری عبور نماییم.
مرگ و جامعه
کیت وودتورپ، مدیر مرکز مرگ و جامعه در دانشگاه باث، می گوید: سوگواری سبب می شود تا انسان راحتتر با غم کنار بیاید و بتواند غم از دست دادن را در ذهن خود تصور کند.
همدلی چیست؟!
همدلی کردن به معنای اشک ریختن با دیگران نیست. گاهی ظرفیت همدلی کردن خودش را در رفتار و کلمات ما نشان داده است. باید بپذیربم که دیگران متفاوت از من فکر یا احساس می کنند. روانشناسان می گویند که؛ سوگواری جمعی می تواند به ما اجازه دهد تا تجربیات خویش را باردیگر مرور نماییم و اندوه خویش را باردیگر بیان نماییم. ما می توانیم از راه ارتباط با دیگران با همان تجربه های زیستی آرامش پیدا نماییم.
حرف آخر
بنابراین، در حالیکه غم و اندوه را میتوان به صورت جمعی بیان کرد، در نهایت یک تجربه شدید شخصی است. برای برخی، پیوستن به جمعیت و صف ها (مانند مرگ ملکه انگلیس) برای نشان دادن احترام به آنها کمک می نماید تا غم و اندوه خویش را پردازش کنند. اما برخی دیگر ترجیح می دهند به تنهایی یا به روش های دیگر ادای احترام کنند. افراد جامعه بعنوان یک جامعه دلسوز، باید تجربیات و ابراز غم و اندوه متفاوت را در حالیکه در دوره سوگواری خود طی می کند را بشناسند و به آن احترام بگذارد.
۲۳۳۲۳۳
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب