چرا بیماری های مشترك بین انسان و حیوان بیشتر می شود؟
به گزارش كونفه ایسنا نوشت: دنیا در حال مقابله با كروناویروس جدیدی است كه از چین شیوع پیدا كرده و الان در حال سرایت به كشورهای دیگر است.
یك بیماری جدید عفونی به صورت معمول فقط برای یكبار شیوع پیدا می كند اما این ویروس جدید- كه تصور می شود حیوانات وحشی منشاء آن بوده اند- نشان دهنده خطر بیماری هایی است كه از جانب این گونه ویروس ها انسان را تهدید می كنند. پرفسور "تیم بنتون" از "چتم هاوس" (مؤسسه سلطنتی امور بین الملل) لندن در مقاله ای نوشت: در صورتی كه تغییرات اقلیمی و جهانی شدن نحوه رفتار متقابل انسان ها و حیوانات را تغییر می دهد، احیانا این خطر در آینده مشكل بزرگتری بوجود می آورد. در طول ۵۰ سال قبل شماری از بیماری های عفونی بعد از جهش تكاملی از حیوانات به انسان، به سرعت گسترش یافته اند. در دهه ۱۹۸۰ بحران ویروس HIV آغاز شد، در سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ شیوع آنفلوآنزای پرندگان به علت سرایت ویروس از پرندگان به انسان صورت گرفت و در سال ۲۰۰۹ خوك ها سبب شیوع آنفلوآنزای خوكی شدند. در طول تاریخ همواره بیماری هایی از حیوانات به انسان سرایت كرده و در حقیقت عامل بیشتر بیماری های عفونی جدید، حیوانات وحشی هستند اما تغییرات محیط زیست باعث تسریع این روند شده و افزایش جمعیت شهرنشین و سفرهای بین المللی سبب شده كه این بیماری ها با سرعت بیشتری گسترش پیدا كنند. بیشتر حیوانات، ناقل یك رشته پاتوژن ها یعنی باكتری ها و ویروس هایی هستند كه می توانند باعث بیماری شوند. لازمه بقای تكاملی پاتوژن، عفونی كردن میزبان یا ناقل جدید است و یكی از طریق ها گذر ویروس به سایر گونه هاست. سیستم ایمنی میزبان جدید تلاش می كند پاتوژن ها را از بین ببرد و به عبارت دیگر این دو در كوشش برای یافتن مسیری برای شكست دادن دیگری هستند. به صورت مثال در جریان همه گیری بیماری سارس در سال ۲۰۰۳ نزدیك به ۱۰ درصد افراد مبتلا به این ویروس جان خویش را از دست دادند. تغییرات محیط زیست و اقلیمی، زیستگاه حیوانات را از بین برده و نحوه زندگی، زیستگاه آنها و نوع تغذیه جانوران را تغییر داده است. روش زندگی انسان هم تغییر كرده، حالا ۵۵ درصد جمعیت جهان در شهرها سكونت دارند در صورتی كه ۵۰ سال قبل، تنها ۳۵ درصد جمعیت دنیا شهرنشین بودند. چه كسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟ بیماری های جدیدی كه به حامل یا میزبان تازه ای منتقل شده اند، غالبا خطرناك تر هستند و بنابراین است كه هر نوع بیماری جدیدی نگران كننده است. همینطور خطر مبتلا شدن به این نوع از بیماری ها در برخی از افراد بیشتر است. افراد فقیر ساكن در شهرها اغلب در حوزه هایی فعالیت دارند كه خطر تماس آنان با منابع و ناقلان بیماری ها را زیاد می كند. همینطور امكان دارد به علت تغذیه نامناسب و قرار گرفتن در معرض هوای آلوده یا شرایط غیربهداشتی، سیستم ایمنی بدن این افراد ضعیف تر باشد و درصورتیكه بیمار شوند امكان دارد توانایی پرداخت هزینه مراقبت های پزشكی را نداشته باشند. از سوی دیگر در شهرهای بزرگ به علت انبوه جمعیت، عفونت های جدید می تواند به سرعت پخش شود. تا كنون حدود ۱۴ هزار و ۳۸۰ مورد مبتلا شدن به كروناویروس و مرگ ۳۰۴ نفر از مبتلایان تایید شده است. هم اكنون ممنوعیت های سفر به اجرا درآمده، اما حتی بدون این ممنوعیت، مردم از ترس مبتلا شدن به كروناویروس از تماس با دیگران پرهیز می كنند؛ در نتیجه نحوه رفتار مردم تغییر كرده است. و هم عبور از مرزها سخت تر شده است. در مواجه با این بیماری ها چه می توان كرد؟ جوامع و دولت ها تمایل دارند به جای این كه هر بیماری عفونی جدیدی را نشانه نحوه تغییر دنیا بدانند با آن مانند یك بحران مستقل برخورد كنند. هر چه بیشتر محیط را تغییر دهیم احتمال مختل شدن هر چه بیشتر اكوسیستم ها بیشتر می شود و شرایط بروز بیماری را فراهم می سازد. تابحال فقط حدود ۱۰ درصد پاتوژن ها شناخته شده اند و به همین جهت برای شناسایی مابقی آنها و این كه چه حیواناتی ناقل هستند، به منابع بیشتری نیاز است. به گزارش شبكه خبری بی بی سی، بهبود بهداشت، جمع آوری زباله ها و سمپاشی راه هایی است كه به پیشگیری از بروز و شیوع بیماری ها كمك می نماید. ۲۳۵۲۳۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب