بلایی كه انگ زدن سر افراد سالم می آورد

بلایی كه انگ زدن سر افراد سالم می آورد

به گزارش كونفه ایرنا نوشت: امروزه به راحتی افراد بسیاری از صفات و خصوصیت هایی را به یكدیگر نسبت می دهند كه خارج از جنبه شوخی، از نظر اخلاقی و روانی اثرات منفی باقی می گذارد.


ریحانه عابدنیا روز شنبه با اشاره به اثر انگ زدن بر سلامت روان افراد جامعه اضافه كرد: همیشه این گونه نیست كه افراد بیمار یا مبتلا به اختلالات روانی در معرض انگ زنی قرار گیرند و این رفتار آنان سبب تشدید بیماری برخی شود، بلكه مواقعی انگ زدن و دروغ گفتن می تواند فرد سالم جامعه را هم بیمار كند. وی برای نمونه اظهار داشت: زمانی یك كودك یا فرد نوجوان به علت اختلالات یادگیری، كودن یا خنگ خطاب می شود، وقتی كسی به علت چاق یا لاغر بودن یا دیگر خصوصیت های ظاهری، مورد تمسخر قرار می گیرد یا موقعی كه فردی بر مبنای موقعیت اجتماعی و اقتصادی قضاوت می شود، این باور در اذهان بوجود می آورد كه مشكل ذهنی یا جسمی مشاهده شده، رفته رفته این مورد منجر به احساس تنهایی، حقارت و در نتیجه افسردگی فرد مورد خطاب را به دنبال دارد. این متخصص روان درمانگر اضافه كرد: در خیلی از موارد مشابه انگ زدن فرزند ناسازگار كه نافرمانی می كند بی گمان روی دوش یكی از والدین خواهد بود. بدین مفهوم كه والدین تعارض هایی با هم دارند حالا یا مربوط به خود آنان است یا مربوط به قواعد فرزندپروری، ازاین رو یكی از والدین با فرزند مقابل والد دیگر متحد می شود. تا زمانی كه تعارض ها حل نشود نمی توان انتظار فرزند سازگاری را داشت. فاصله انگ با واقعیت عابدنیا اظهار داشت: زمانی فرد یا افراد در شرایطی خاص به دلایلی، رفتاری از خود بروز می دهند كه همیشگی نیست و ازاین رو نمی توان اظهار داشت كه یك خصوصیت خاص در این عده وجود دارد، بلكه تنها برداشت شخصی است و یا فقط به دفعات خیلی كم از او این رفتار مشاهده می شود جز صفات اصلی شخصیتی آنان نمی توان قلمداد كرد و برچسب رفتار یا صفات را زد. وی اظهار داشت: انگ زدن پدیده ای اجتماعی است و در بیشتر مواقع در جامعه این رفتار بخصوص در ارتباط با معتادان صورت می گیرد. بدین صورت كه آنان را مدام در ارتباط با اعتیاد سرزنش و حتی گاهی نخستین حقوق انسانی مثل استفاده از خدمات درمانی، روابط اجتماعی و ازدواج را برای آنها مناسب نمی دانیم. حتی این افراد مبتلا به اختلال روانی، خشن و غیرقابل كنترل توصیف می شوند. این روانشناس با اشاره به اینكه برچسب های نامربوط به فرد یا افراد معتاد با واقعیات فاصله دارد، اضافه كرد: پژوهش ها نشان داده درصد خشونت بیماران روانی هیچگاه از خشونت افراد معمولی جامعه بیشتر نیست و از سویی میزان ارتكاب به سرقت در معتادان، نسبت به دیگر اقشار صدمه پذیر جامعه كمتر است. وی اظهار داشت: به دفعات مشاهده می شود افراد بسیاری از صفات و خصوصیت ها را به راحتی به یكدیگر نسبت می دهند به عبارتی به همدیگر برچسب های منفی می زنند. بسیاری از این برچسب زنی ها در ابتدا جنبه شوخی دارد اما تكرار این شوخی به مرور باعث می شود كه آن خصوصیت در فرد تثبیت شود و از آن پس افراد را با فلان خصوصیت خطاب كنند. یا اینكه مواقعی افراد به خود برچسب می زنند كه از لحاظ روانشناسی، اخلاق و جامعه به شدت این موارد رد شده است. عابدنیا تصریح كرد: انگ زنی یعنی یك خصوصیت و صفتی را به خود یا دیگران نسبت دادن به صورتی كه اذهان را با این خصوصیت به دیگران معرفی كردن است. در برچسب زنی معمولا احترام، حقوق فرد مقابل، اصل مذاكره و رابطه و خیلی از اصول اخلاقی رعایت نمی گردد. وی اظهار داشت: به دلیل عدم وجود موارد مثبت در برچسب زنی، حس منفی به فرد برچسب زننده پیدا می شود. گاهی فرد برچسب زننده از ناراحت شدن طرف مقابل تعجب می كند و اظهار می دارد قصد بدی در بین نبود فقط هدف آگاه كردن از موضوعی بود. این روان درمانگر با اشاره به اینكه به دو دلیل می توان اذعان كرد كه فرد برچسب زننده هدف منفی از كار خود نداشته، نخست اینكه آگاهی لازم از اصول انتقاد را ندارد و دیگر اینكه در آن لحظه امكان دارد متوجه تبعات برچسب زدن نباشد، تصریح كرد: افراد با توانایی های متفاوتی در نقش های فردی، خانوادگی و اجتماعی حضور می یابند. گاهی آرام و درون گرا و زمانی برون گرا هستند. مواقعی افراد به صورت سریع كارها را انجام می دهند و گاهی آرام هستند. عابدنیا ضمن اینكه همه افراد را یكسان ندانست، از طرفی هر كسی را دارای خصوصیت های متفاوتی برشمرد و خاطرنشان كرد: با همه افراد نمی توان یكسان رفتار كرد چونكه تفاوت های فردی یك مبحث مهم در علم روانشناسی است كه بر مبنای آن خیلی از نظریه های مهم درمانی شكل می گیرد. ازاین رو این مورد نشان دهنده وجود تفاوت های فردی و اهمیت آنها در رابطه بین افراد است. این متخصص روان درمانگر اظهار داشت: تا جایی كه امكان دارد باید از انگ زنی و برچسب زنی به دیگران پرهیز كرد و به جای آن به توصیف رفتار بعنوان عامل بیرونی پرداخت كه قابل تغییر است. برای نمونه چنانچه فردی دروغ گفت بهتر است به جای برچسب زدن «دروغگو» كه در مفهوم بعنوان یك خصوصیت شخصیتی غیرقابل تغییر است، این رفتار را بعنوان موضوعی آزار دهند و اذیت كننده عنوان نمود.

1398/10/21
20:07:11
5.0 / 5
4120
تگهای خبر: بیمار , بیماری , خدمات , درمان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۱ بعلاوه ۳
کونفه