۱۱ راه كار برای غلبه بر اضطراب جدایی در روز اول مدرسه
به گزارش كونفه گریه، پا كوبیدن به زمین، چسبیدن به مادر و پدر و جیغ و فریادهای خستگی ناپذیر، صحنه های آشنا مقابل ورودی مدارس در روز اول مهر است. در واقع اضطراب پاسخ اغلب ما به محیط های ناآشنا و جمع های غریبه است.
كودك هم نمی خواهد شما او را در این محیط غریب و ناآشنا تنها بگذارید و آخرین تلاش هایش را برای حفظ آغوش گرم همیشگی شما انجام می دهد. اما روشن است كه این یك مرحله ضروری برای رشد كودك تان است و گریزی از آن نیست. هرچند امكان دارد لحظات اضطراب آور و سختی را برای شما و كودك تان رقم بزند. هرقدر آرام و مطمئن تر باشید، به همان اندازه می توانید به كودك تان كمك كنید تا او هم به آرامش برسد و خاطره ای خوشایند از نخستین روز تحصیلات رسمی اش داشته باشد.
آن چه در ادامه می آید، راه كارهایی عملیاتی برای غلبه بر اضطراب جدایی كودك تان در روز اول مهدكودك یا مدرسه است. فراموش نكنید اضطراب كودك تان در این موقعیت نه تنها برای او، بلكه برای تمام هم سن و سالان اش طبیعی است. اما اگر علایم اضطراب او شامل علایم بدنی (دردهای شكمی، سردرد، سرگیجه، كابوس های شبانه، تپش قلب، حالت تهوع، مشكلات گوارشی، بی اختیاری ادرار و …)، دشواری در رفتن به مدرسه، ماندن در كلاس درس، عدم شركت در فعالیت های مدرسه و یا به صورت كلی فرار كردن از موقعیت هایی كه او را گرفتار اضطراب می كند بیشتر از ۴ هفته ادامه یافت، بهتر است به همراه كودك تان به یك روان شناس رجوع كنید. آن چه قبل از شروع مدرسه می توانید انجام دهید
قبل از فرا رسیدن روز اول مدرسه كودك تان را آماده كنید. این كار می تواند به صورت قابل ملاحظه ای اضطرابی كه كودك هنگام ترك شما احساس می كند را كم كند.
راه كارهایی كه می توانند به شما كمك كنند عبارت است از: >> كودك خویش را تشویق كنید تا در فعالیت ها و برنامه های خارج از مدرسه مانند تولد دوستان، سپری كردن چند ساعت با اقوام و افراد مورد وثوق والدین یا رفتن به خانه ٔ هم سن و سالان بدون شخصی كه جدا شدن از او برایش اضطراب آور است شركت كند. به او اجازه ندهید با ماندن در خانه از این مورد اجتناب كند، اما بهتر است متناسب با شناختی كه از كودك تان دارید این كار را با بازه های زمانی كوتاه شروع كنید. >> كودك تان را با فعالیت هایی كه در مدرسه انجام می شود مانند نقاشی كشیدن، داستان گویی، ورزش كردن و غیره آشنا كنید. برای او تعریف كنید یك روز در مدرسه چگونه سپری می شود و بعد با اجرای یك نمایش یا بازی آنرا شبیه سازی كنید. >> اگر امكان دارد مدتی پیش از آغاز رسمی فعالیت مدارس از فضای مدرسه و كلاس درس به همراه كودك تان بازدید كنید تا او با محیط جدید آشنا شود. دیدار با معلم یا كادر مدرسه و برقراری ارتباط اولیه با آنها در این فضای غیررسمی و صمیمانه می تواند اضطراب كودك از مواجهه با افراد ناآشنا در روز اول مدرسه را به صورت قابل ملاحضه ای كم كند. >> تنفس بادكنكی را به كودك تان آموزش دهید. این نوع تنفس در زمانی كه كودك احساس اضطراب می كند، با كاهش ضربان قلب باعث آرامش او می شود. از كودك بخواهید چشم هایش را ببندد، رنگ بادكنك را انتخاب نماید و خویش را در حالیكه مشغول بادكردن آن است تصوركند. ابتدا برایش توضیح دهید باد كردن خیلی شدید یا خیلی سریع سبب می شود بادكنك از دهانش بیرون برود یا بتركد. پس برای بادكردن بادكنك لازم است دم و بازدم را به آرامی انجام دهد. بعد عمل دم را انجام دهد و تا عدد ۴ بشمارد، سپس نفس خویش را در سینه نگه داشته و تا ۴ بشمارد و در آخر نفس اش را به آرامی از سینه خارج كند و تا چهار بشمارد. این كار را ۳ بار انجام دهد تا بادكنك باد شود. هم چنین می توانید از كودك بخواهید در این مدت به خوراكی ها، وسایل و وقایع خوشایندی كه به رنگ بادكنك است فكر كند (مثلا اگر بادكنك قرمز است به توت فرنگی، آب نبات قرمز، شكوفه های قرمز و … فكر كند).
آن چه روز اول مدرسه می توانید انجام دهید
>> بامداد روز اول مدرسه را مثل یك جشن كوچك برگزار كنید. می توانید كمی پیش از كودك تان از خواب بیدار شوید، او را با صبحانه ٔ مورد علاقه اش سورپرایز كنید و بعد یك عكس یادگاری بگیرید. اجازه ندهید كمبود زمان شما و كودك تان را مضطرب كند. >> اگر خودتان ناراحت و مضطرب باشید یا از این كه او را در مدرسه تنها می گذارید احساس عذاب وجدان كنید، كودك تان به سرعت متوجه این مورد خواهد شد. ازاین رو تلاش كنید آرام باشید، با تُن صدای آرام با كودك تان صحبت كنید و یك روتین خداحافظی جالب اما كوتاه تدارك ببینید و آنرا هر روز تكرار كنید. هیچگاه خداحافظی را طولانی نكنید. >> هم دلانه به احساسات كودك تان گوش دهید و به او نشان دهید كه احساسات اش را می فهمید. می توانید برای او داستانی از ترس یا اضطراب خودتان در مورد موضوعی را تعریف كنید و به او بگویید كه چگونه توانسته اید از پس اش بربیایید. سپس او را محكم در آغوش بگیرید و صبر كنید تا علایم بدنی اضطراب فروكش كند. لمس بدنی اُكسی توسین را آزاد می كند و كورتیزول كه هورمون استرس است را می كاهد. پس قدرت در آغوش گرفتن را دست كم نگیرید! >> در پاسخ به سوال هایی نظیر «برمی گردی؟»، «كِی می آم خونه؟» یك مرتبه پاسخی اطمینان بخش به او بدهید اما هیچگاه آنرا بارها و بارها تكرار نكنید، چونكه این كار تنها جدایی را طولانی تر كرده و باعث اضطرابِ بیشتر كودك تان می شود. به او بگویید «بعد از مدرسه می بینمت.»، «حتما بهت خوش می گذره و دوستان جدیدی پیدا می كنی» و «اگر مشكلی داشتی می تونی به (نام معلم اش را بگویید) بگویی، حتما كمكت می كنه». >> حتما از كودك تان خداحافظی كنید و مخفیانه از جلوی چشمانش غیب نشوید. این كار باآنكه امكان دارد وسوسه كننده به نظر برسد اما اعتماد كودك تان به شما را به صورت منفی تحت تاثیر قرار می دهد. >> بردن یك وسیله كوچك دوست داشتنی از خانه به مدرسه می تواند به كودك تان كمك نماید. این وسیله می تواند كاردستی كوچكی كه یادآور یك خاطره خوشایند است، یكی از نقاشی های مورد علاقه كودك یا یك مداد عروسكی باشد. بهتر است پیش از این كار با معلم مدرسه هماهنگ كنید و به كودك تان بگویید آنرا در كیف یا در جامیزش نگه دارد. >> می توانید با هماهنگی معلم، كودك تان را كمی زودتر به مدرسه برسانید تا به وی در آماده كردن كلاس و فعالیت های روز كمك نماید.
* روان شناس بالینی
* انتشار یافته در وب سایت «بیا حرف بزنیم» http: //letstalkaboutit.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب